Bakara Suresi



Bakara Suresi, Kur’an’ın, ayrıntılı bir özeti durumunda olan ve 286 ayetten oluşan bir sure.
Medine döneminde hicretten hemen sonra nazil olmaya başlamış ve takriben on yıla yayılan vahiy parçaları halinde devam etmiştir. Kur’an-ı Kerim’in en uzun suresi olup, 286 ayettir. Hacim itibariyle Kur’an’ın 1/12’sini teşkil eder. Kur’an’ın, ayrıntılı bir özeti durumundadır. Sure bir mukaddime, dört ana maksat ve bir neticeden oluşur.

Mukaddime: Kur’an’ın şanını, görevini bildirir ve ondaki hidayetin temiz kalb taşıyanlar nezdinde aşikar olup kalbi hasta ve bozuk olanların ondan yüz çevireceklerini bildirir.

• Birinci maksat: Bütün insanları İslam'a dâvet eder.
  
• İkinci maksat: Özellikle Ehl-i Kitabın yanlışlarını düzeltip Kur’anı tasdik etmeye çağırır.
  
• Üçüncü maksat: Bu dinin ahkamını ayrıntılı olarak bildirir.
  
• Dördüncü maksat: Bu hükümlerin yerine getirilmesini sağlayacak müeyyidelere ve teşvik edici hususlara yer verir.
  
• Netice: Mezkur maksadları içeren daveti kabul edenleri tanıtır; onların dünya ve ahiretteki akıbetlerini açıklar.
  

Bakara ismi 67-71 ayetlerinde yer alan bakara kıssasından alınmıştır. Bir ineği kesmek gibi cüz’i bir vak’anın ayrıntılı olarak anlatılması, hatta bu uzun sureye adının verilmesi tuhaf gelebilir. Fakat Kur’an temel bir kanun ve prensibin tezahürünü ifade eden cüz’i olayları bazan ayrıntılı olarak anlatarak o genel prensibi zihinlere yerleştirmek ister. Kur’an-ı Kerim, Musa ’ ın risaletiyle, İsrailoğulları'nın seciyelerine girmiş olan sığıra tapınma fikrini kesip öldürdüğünü, bu olay ile anlatmaktadır